ویسکوزیته سیالات با افزایش دما به سرعت کاهش می یابد. این یک مساله جدی برای روان کننده ها است که معمولاً در حین استفاده، طیف وسیعی از دماها را تجربه می کنند. اگر ویسکوزیته روانکار در دمای بالا خیلی کم باشد، سیال ممکن است دیگر قادر به تحمل بار کافی نباشد و منجر به تماس سطحی(اصطکاک) اجزای یک مکانیزم شود. با این حال، اگر روان کننده با یک سیال بسیار چسبناک جایگزین شود تا اطمینان حاصل شود که فیلم روان کننده به اندازه کافی در دماهای بالا ضخیم است، احتمالاً در دماهای پایین به دلیل اصطکاک ویسکوز، کارایی ضعیفی را خواهد داشت. این موضوع با استفاده از سیالات گرید دار ترکیبی حاوی افزودنی های پلیمری به نام اصلاح کننده ویسکوزیته (VM[1]) حل می شود. هدف این است که این ترکیبات در حالی که ویسکوزیته را در دماهای پایین زیاد افزایش نمی دهد ، مقدار ضخیم بودن و ویسکوزیته بهینه‌ای را در دماهای بالا برای سیال روان کننده به ارمغان بیاورند.
1 Viscosity modifier
Viscosity index improvers can be regarded as the key to high performance of multi-grade oil
Early in the history of the lubricants industry, the viscosity index (VI) was an important measure of quality, providing an indication of the potential of an oil for application over a wide temperature range. Pennsylvania grade oils (∼ 100 VI) were the standard against which all others were measured. Hydrogenation and solvent extraction were developed to upgrade poorer quality crudes, but the refinery technology of the 1930s had a practical VI ceiling of about 110 to 115
full article
How Polymers Behave as Viscosity Index Improvers in Lubricating Oils
